Tężnie solankowe w Ciechocinku to wyjątkowe i największe w Europie drewniane konstrukcje, służące do odparowywania wody z solanki. Zaprojektowane przez Jakuba Graffa, profesora Akademii Górniczej w Kielcach, tężnie zostały zbudowane w kształcie podkowy. Budowa tężni I i II trwała od 1824 do 1828 roku, natomiast trzecia tężnia powstała w 1859 roku.
Podstawę tężni stanowi około 7000 dębowych pali wbitych w ziemię. Na nich umieszczono konstrukcję z drewna świerkowo-sosnowego, wypełnioną tarniną, po której spływa solanka. Tężnie mają imponującą wysokość 15,8 m, a łączna ich długość wynosi 1741,5 m.
Solanka do tężni jest pompowana ze źródła nr 11, znanego jako fontanna "Grzybek", i jest pompowana na górę do korytek zainstalowanych na szczycie tężni. Następnie solanka przesącza się kroplami po ścianach z tarniny i pod wpływem wiatru i promieni słonecznych intensywnie paruje. Wokół tężni tworzy się słynny mikroklimat bogaty w jod, tworzący naturalne inhalatorium o właściwościach leczniczych.
Inhalacja solankowym aerozolem ma działanie przede wszystkim na układ oddechowy. Korzystne dla zdrowia mikrocząsteczki soli poprawiają drożność dróg oddechowych, rozrzedzają wydzielinę, łagodzą stany zapalne i wspomagają oczyszczanie organizmu. Dodatkowo inhalacja solankowa wpływa na układ nerwowy, redukuje stres i poprawia samopoczucie.
Tężnie solankowe w Ciechocinku są dostępne zarówno dla pacjentów korzystających z lecznictwa uzdrowiskowego, jak i dla turystów odwiedzających miasto.
Tężnie solankowe w Ciechocinku są ważnym elementem tradycji i historii uzdrowiska. Stanowią unikalną atrakcję, która przyciąga zarówno mieszkańców, jak i turystów, dając możliwość korzystania z dobroczynnych właściwości solanki i cieszenia się zdrowym mikroklimatem.
